Zo lekker typisch Frans. La Poste; oftewel Het Postkantoor.

In ons dorp is een postkantoor natuurlijk al lang niet meer rendabel. Dus springt het gemeentehuis bij. 

In de hal zit dus een balie met de postkantoormedewerkster, in dienst van de gemeente (lees; een baan voor het leven).

Tot voor kort was dit een wat oudere dame die het maar moeilijk had met de voortschrijdende techniek. Ze kreeg zowaar nog een computer voor dr kiezen, zo net voor haar pensioen !! Ja ja, dan duurt het lang hoor om een postzegeltje af te rekenen.... Afin, de dame met pensioen. 

Nu zit er een lieftallige dame (moeder van een meisje uit onze dochter haar klas) voorheen werkzaam bij de bakker (lees; Kent alle maar dan ook alle nieuwtjes en roddels van het dorp...). Nu dacht ik met mijn bekrompen Hollandse geest dat postzegels halen nu sneller zou gaan. 

Maar nee, waarom ook, ik zit in Frankrijk. Geen haast, pas de stress (geen stress)Het praatje duurt nu een keer zo lang (want het is gezellig) en de postzegels per computer inboeken is niet een logisch tafereel, wat het weer langer laat duren.

Want tot grote schrik van de franse dame, kost een postzegel 'economique' ( normaal goedkoopste zegeltje, want het duurt een dag langer dat hij aankomt) nu 1.35 euro naar Nl. En als je een zegel Prioritaire koopt, (met voorrang, dus sneller) kost het maar 0,70 euro. 

Alle werknemers van het gemeentehuis werden uitgenodigd om het scherm te bekijken en om ooohhhhs en aaaahs uit te slaan hoe dat nu mogelijk was.

Van de schrik bekomen, reken ik de zegels af met een cheque en factuur. Ai ai ai, dat gaat nog meer tijd kosten, want het chequenummer moet in zijn geheel worden ingeklopt op de computer. En het begint met iets van 6 nullen....

L'administration Francaise staat bekend om zijn complexiteit.
Deel 2 volgt ongetwijfeld.

Groetjes, Monique