Tabbladen

maandag 22 november 2010

La coiffeuse

Ok, ik geef toe ik ben een lastige tante. Natuurlijk niet altijd hè, dat zou te gemakkelijk zijn, nee vooral bij de kapper

Of eigenlijk NA de kappersbeurt, dan verneem ik pas hoe het model valt en voel ik me onbegrepen en word ik kriebelig. Tijdens het knippen lijkt het altijd nog de goede kant op te gaan, maar na 2 weken weet je het zeker, dit modelletje paste toch niet bij mij. 

Dat wetende snappen jullie wellicht hoe lastig mijn verhuizing naar Frankrijk was. Vind maar weer eens die kapper/kapster die zich jouw ‘moeilijke hoofdhaar en kruinen op rare plekken’ herinnert na  op zijn minst 6 weken…. En dan precies ook nog de fout van de vorige keer kan herstellen zodat je de komende weken met een wat makkelijker vallende coupe rondloopt.

Mon dieu wat was het een helse zoektocht met verschillende verknipte beurten. (Maar goed dat de visite uit Nederland niet meteen meekwam, dan zou je je weer opnieuw hebben moeten voorstellen)

Deze mevrouw lijkt wel tevreden met haar rubber matje
(Het zal toch niet het kapsel zijn?)
Allereerst heb ik in Nederland nog nooit een rubber matje op mijn schouders gekregen, dat ziet er al gelijk technisch uit.. en hoe heet het soort kapseltje nu eigenlijk die ik in gedachten had…
Al die woorden als;  Opknippen, uitscheren, plukjes, boblijn, gelijke lengte achter etc. , op het moment dat je in de stoel belandt ben je sowieso alle woorden kwijt…  

Eigenlijk kun je het de kapper niet eens kwalijk nemen dat jij een dom hoofd krijgt, je weet zelf de goede woorden niet eens…

En dan in het begin de stilte tijdens het knippen…. In Nederland kende je de kapster en ging je verder met de discussie van 6 weken geleden (ook knap trouwens van die kapsters, dat moet  in de opleiding verwerkt zitten..) Maar hier in Frankrijk was er de STILTE.

Gelukkig kom je uiteindelijk zoals in alle overige dingen er weer uit;  dus kom je ook uit bij de goede kapsters die met jouw haar wèl de goede kant uit kunnen. Zo ben ik weer een tevreden Frans kletsend boerinneke met een fijn zittende coupe.Net zoals alle françaises zich 1001 kleurtjes in hun haren laten zetten als ze een feestje hebben. Wel handig; je ziet het haar, en vraagt: “hoe was het feest?” C’est à la mode (t’is in de mode) Ik heb maar besloten om niet met de mode mee te doen.

Maar toch kijk ik wel eens jaloers naar mensen met lang haar wat van achter recht is afgeknipt. Dat leek me nu toch ook zooooo makkelijk bij de kapper, maar ja, dat model staat nu net helemaal niet bij mijn hoofd. Je kunt niet alles hebben hè?

Franse groeten !

2 opmerkingen:

  1. Haha! Grappig! Gelukkig is mijn kapperervaring hier wat makkelijker dan de jouwe: mijn buurmeisje kletst graag en veel èn is kapper aan huis! Makkelijker kan niet (oja, en ze is ook nog eens erg goed; mijn haar wil maar 1 ding en dat is naar beneden hangen maar dankzij haar hangt het altijd leuk naar beneden!)
    Wel ben ik jaloers op jouw middeleeuws fysio; die van mij is erg goed en aardig maar behoorlijk zweef en zonder recepten.......
    Maar knap hoor dat je al lekker Frans kletst! (Na 3 jaar toch?)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel herkenbaar, ik voelde me ook superdom de eerste paar keren bij de franse kapper en printte altijd foto's van mijn te knippen kapsel uit, de voorkant,zijkant achterkant en dan maar hopen dat het lukken zou lukken

    BeantwoordenVerwijderen